آواز انتظار

زنگ رو ميزنم كسي جواب نميده دل نگرون ميشم مجدد زنگ رو فشار ميدم اما بازم از جواب خبري نيست از قديم ميگفتن : تا سه نشه بازي نشه بار سوم هم زنگ ميزنم ايندفعه يه كم بيشتر دستمو رو زنگ نگه ميدارم صداي خش خش اف اف منو اروم ميكنه و يه صداي لرزون اما پر از ارامش ميگه : كيه ؟! منم با ناز ميگم : ننه جون خوب منم ديگه ، حميد در باز ميشه ميرم تو حياط اون گوشه ، لب حياط چند تا گل شمعدوني دارن عرض اندام ميكنن خوشه هاي انگور هنوز هم نرسيدن و غوره هستن و گنجشكهايي كه از سر و كول هم دارن بالا ميرن خروس هم كه داره اون بالا قدم ميزنه و مرغهايي كه توي باغچه پا ميكشن و يه چندتايي توك ميزنن و به دور و برشون نگاه م آواز انتظار...

سر به بالین میبرم هر شب به آهی چو مجنونی ز رویای نگاهی به بغضی میشوم مهمان این دل که شاید یابمت من در پگاهی چنین جرمی مرا تا آن ابد هست که با عشقت شدم غرق گناهی تو ای مغموم سحر انگیز دلها که داری در دل من شاهراهی بیا بنگر که خون شد دیدگانم ز اشک من بشد سیراب ، چاهی علاج درد من شلاق و نار است که روز روشنم شد روسیاهی کشیدم بار محنت بر دو دوشم ندانستم که آتش میکشی هر جانپناهی کنون من ماندم و این عشق رسوا هزاران زخم دل باشد گواهی چو احوال گدایان جامه پوشم که با عشقت کنم من پادشاهی حمیدم 5 بهمن 1394 برچسب‌ها: شعرنوشته شده توسط حميدم در 20:8 |  لینک ثابت   •  آواز انتظار...

آواز انتظار...

آواز انتظار...